پل دختر کرج را بشناسیم

پل دختر کرج که در دوران مختلف های تاریخی، نام های خاصی به خود گرفته است، از جمله : پل دختر، پل شاه، پل خاتون، پل سلیمانیه، پل شاه عباسی و پل کرج . این پل بر بقایای پلی کهن‌تر منسوب به دوره سلجوقی ایجاد شده و بازسازی آن در دوره صفوی به این سازه نمای پل‌های دوره صفوی را داده است و به همین دلیل به پل شاه عباسی معروف گردیده است . اما نام پل، در نزد بومیان اصیل کرج همان نام پل دختر است.این پل در بخش خاوری شهر کرج و در ابتدای ورودی محله حصار کرج بعد از سینما هجرت واقع شده است. طول پل نزدیک به ۶۱ متر و پهنای آن بیش از ۷ متر است.


پایه میانی پل، جرز قطوری است که دهانه‌هایی در درون آن و در دو طبقه (روی هم رفته چهار دهانه) جایگزین شده تا گذشته از آزاد کردن پل از بار افزون، بخشی از جریان رود در هنگام طغیان را از خود رها کند و از فشار آب بر سطح پایه جلوگیری شود. دهانه‌های بالایی از راه راهروهایی به دهانه بزرگ و کوچک کناری پیوند دارد. طاق دهانه‌های بزرگتر با کمان نیم دایره اجرا شده‌است، در حالی که کمان دهانه‌های طبقه دوم، به شکل جناغی است. راه دسترسی به دهانه‌های طبقه دوم، از طریق راه پله‌ای است که در دهانه کوچک جایگذاری شده‌است. این دهانه‌ها همچنین محلی برای استراحت و اتراق به‌شمار می‌رفته است.
خود پل اجریست اما پایه های ان با ملات و ساروج محکم شده است.

با نگاه به بخش اصلی پل دختر کرج که یک دهانه طاقدار بزرگ است، و دیگر این که آثار و بقایای مواد و مصالح متعلق به دوران پیش از عصر صفوی هنوز در آن قابل تشخیص است، احتمال می‌دهند که این پل همان پل مورد نظر حمدالله مستوفی است که در دوره صفوی با دگرگونی اندکی بازسازی شده باشد. با این حال برخی آن را مربوط به دوره سلجوقیان در سده‌های پنجم و ششم هجری می‌دانند که در آن زمان از طریق این پل پیوند میان ری با قزوین و باختر را برقرار می‌شده‌ است. به هر روی در این که این پل در دوران صفوی بازسازی شده و دگرگونی بنیادین داشته‌است، تردیدی نیست. 
این پل به مرور زمان و بر اثر عوامل طبیعی از جمله جاری شدن سیل و ریزش باران دچار فرسودگی شدید شده و به دلیل کاهش استحکام پایه‌های آن در معرض فرو ریختن و نابودی بوده‌است که در سال 1388 پایه های پل بازسازی شده و روی پل نیز به صورت سنگ فرش درامده است..