بهترین مناطق تفریحی ایران

شهر همدان مرکز استان همدان است که در زمان مادها بنا شده است و در آن زمان به نام هگمتانه معروف بود و پایتخت ایران به شمار می‌رفت. در واقع همدان پایتخت تمدن و تاریخ ایران است؛به همین دلیل از اهمیت خاصی برخوردار است و سالیانه گردشگران زیادی به این شهر سفر می‌کنند.
شهر همدان که در گویش هِمِدان نامیده می شود در گذشته با اسامی مختلفی مثل اَمدانه، هگمتانه، اکباتان، آمدانه، آنادانا و … نامیده می شده است و نام همدان ظاهرا برگرفته از آمدانه یا آمادای به معنی محل تجمع و سکونت مادها می باشد. همدان قدیمی ترین شهر ایران، اولین پایتخت پادشاهی مادها و از کهن ترین شهرهای جهان به شمار می رود. این شهر در غرب ایران قرار گرفته و مرکز استان همدان است. مجلس شورای اسلامی در سال ۱۳۸۵ طی مصوبه ای شهر همدان را رسما «پایتخت تاریخ و تمدن ایران» نام گذاری کرد و همین موضوع اهمیت تاریخی این شهر کهن را نشان می دهد. با توجه به اینکه دو فصل بهار و تابستان بهترین زمان برای سفر به این شهر زیبا و کوهستانی است در این مطلب تصمیم گرفتیم ۲۰ مورد از معروف ترین جاذبه های گردشگری همدان را به شما معرفی کنیم. در ادامه با الی گشت همراه باشید تا با هم سری به شهر کهن و زیبای همدان بزنیم.
غار علیصدر

نورپردازی و الان های تاریک و روشن غار علیصدر

غار علیصدر طولانی‌ترین غار آبی جهان، یکی از انگیزه‌های مهم و بخش جذاب و به‌یادماندنی سفر گردشگران به استان همدان است. این غار در ارتفاعات ساری قیه نزدیک روستای علیصدر شهرستان کبودرآهنگ قرار دارد. ارتفاع غار از سطح دریا ۲,۱۰۰ متر است و محوطه غار دالان‌های پیچ در پیچ و دهلیزهای متعددی دارد. بازدید از این غار با قایق امکان‌پذیر است. دمای داخل غار ثابت و همواره ۲۰ درجه سانتی‌گراد است. غار علیصدر بیست و سومین اثر طبیعی ملی است که سازمان میراث فرهنگی در ۱۵ دی ۱۳۸۷ در فهرست میراث طبیعی ایران آن را ثبت کرده است. ساعت بازدید از غار در ۶ ماهه اول سال از ۸ تا ۱۷ و در ۶ ماهه دوم سال از ۸ تا ۱۵ است.

یزد از استان‌های مرکزی در کشور است که به عنوان اولین شهر خشتی دنیا و دومین شهر تاریخی جهان شناخته می‌شود. این شهر به «شهر بادگیرها»، «عروس کویر»، «دار العلم» و «شهر دوچرخه‌ها» معروف است. در ادامه به برخی از جاهای دیدنی یزد می‌پردازیم.
۱. مجموعه امیرچخماق

مسجد امیرچخماق یزد

امیرچخماق یزد، مجموعه‌ای است از میدان، تکیه، بازار، آب‌انبار و مسجد که بسیار دیدنی است. قدمت این مجموعه به دوره تیموری (قرن نهم) برمی‌گردد. این مجموعه به دست جلال‌الدین امیرچخماق ساخته شده که در آن زمان حاکم شهر بوده است. تکیه امیرچخماق از این مجموعه، در سال ۱۳۳۰ ثبت ملی شده است. برای دسترسی به این مجموعه به خیابان امام، میدان امیر چخماق مراجعه کنید.

بجستان شهری در فاصله ۲۷۸ کیلومتری جنوب غربی مشهد، با مساحتی بالغ بر ۳۷۰۰ کیلومتر مربع است. قدمت بجستان همچون گناباد، احتمالاً به دوره هخامنشی می‌رسد.در تُرفان (چین) کتیبه‌ای به زبان و خط پهلوی کشف شده، که از وجود شخصیتی تاریخی با نام «‌مهر» یاد کرده، و محل درگذشت او را بجستان آورده است. در قرون اولیه اسلامی بجستان مانند گناباد ضمیمه ولایت قهستان، و مدتی ضمیمه نیشابور و گاهی از توابع هرات شمرده می‌شد. یاقوت، بجستان را از قرای نیشابور دانسته است.
در حاشیه شرقی گورستان شهر، مسجدی واقع است که اهالی به این محوطه، صُنعه یا صمعه مزار می‌گویند. که با توجه به نوع استفاده از آن باید همان صومعه یا معبد باشد و گمان می‌رود که این مکان در دوران‌های پیشین، پرستشگاه مهر بوده است

بجستان از یک سو به کویر و از سوی دیگر به ارتفاعات بلند سیاه کوه منتهی می شود. مناطق ییلاقی 'تنگه نسترن، بوستان طبیعی نوبهار، دره آهنگ، باغ سلیمه مزار و سد سریده' به لحاظ رویش لاله های درشت، شقایقهای بهاری، بیدمشکهای زیبا و دو منطقه حفاظت شده 'هلالی و افتخار' با گونه های کم نظیر حیات وحش و نیز کویر زیبای بجستان از جاذبه های گردشگری آن هستند.

بجستان به انارش معروف است ولی این تنها محصولات گیاهی بجستان نیست که مورد توجه گردشگران قرار می گیرد. فصل چیدن انار که به این شهر سفر کردید سعی کنید حتما از جاهای دیدنی بجستان نیز دیدنی کنید.از مهمترین دیدنی های آنجا می توان به کویر بجستان، منطقه حفاظت شده افتخار، مسجد مرندیز، کاروانسرای قاسم آباد و پارک ملی بجستان اشاره نمود. این شهرستان تا چندی نیز جزوی از شهرستان گناباد بود ولی قابلیت های شهری و جاذبه های گردشگری باعث شده به شهرستانی مجزا تبدیل گردد.

روستای ماخونیک با قدمت حدود 300 سال یکی از روستاهای هدف گردشگری است. این روستا به دلیل ویژگی های زیستی و فرهنگی منحصر به فردی که دارد جزو 10 روستای عجیب ایران و یکی از جاهای دیدنی سربیشه بوده، ماخونیک توانسته است علاوه بر گردشگران، نظر پژوهشگران زیادی را نیز به خود جلب نماید. این روستا در شرق استان خراسان جنوبی واقع گردیده و از توابع شهرستان سربیشه است. دلیل اصلی شهرت ماخونیک به مردمان آن بر می گردد. مردمانی که کوتاهی قد، آنها را مشهور کرده است. قد کوتاه مردمان این روستا سبب شده که لی لی پوت لقب گیرند. متوسط قد اهالی روستا حدود 80 تا 120 سانتی متر است.

این روستای دور افتاده و پنهان در میان کوه هایی نزدیکی مرز افغانستان قرار دارد و به همین دلیل اغلب مردمان آن افغانستانی هستند؛ مردم این روستا چندین قرن پیش از افغانستان کوچ کردند و این محل را که تنها نیم ساعت تا کشورشان فاصله دارد برای زندگی انتخاب نمودند. گفته می شود اهالی روستا در ابتدا کوچ نشین بوده و به شغل دامداری مشغول بودند اما بعد از مدتی این مکان را برای زندگی خود انتخاب کردند. مردمان مذهبی این روستا از مسلمانان اهل تسنن هستند که به زبان فارسی و با لهجه محلی تکلم می کنند.
در این روستا چندین مکان تاریخی وجود دارد که بازدید از آن ها برای گردشگران جالب به نظر می آید؛ این مکان ها عبارتند از: سنگ سیاه، منزل سرگردونی، بنای برج و قلعه تاریخی روستا، نادر مرده و برج گل انجیر. از برج سنگی روستا که در ارتفاعات بالا قرار دارد، در گذشته برای دیده بانی استفاده می کردند تا در صورت بروز مشکلات احتمالی به اهالی اطلاع دهند. افزون بر این مکان ها، تماشای مراسم هایی که در این روستا انجام می شود هم جذابیت های خاص خودش را دارد که پیشنهاد می کنیم از دست ندهید.
یکی از عمده نشانه‌های فرهنگی روستای ماخونیک، مسکن است که در نوع خود جالب و قابل توجه است، چراکه بافت مسکونی روستا در دامنه‌ی تپه و خانه‌ها به طور فشرده به هم و در گودی زمین ساخته شده اند. کف خانه‌ها حدود یک متر از سطح زمین پایین تر است و دارای یک درب کوتاه از تنه‌ی درختان است. باید برای رفتن به داخل خانه دولا شده و به زحمت وارد خانه شد و اغلب یکی دو پله، درگاهی را به کف خانه متصل می‌کند.

دریاچه چیتگر یا دریاچه شهدای خلیج فارس، بزرگ‌ترین دریاچه مصنوعی ایران است که محلی ایدئال برای دوچرخه‌سواری، پیاده‌روی، تفریح‌های سرگرم‌کننده، پیک‌نیک، شب‌گردی‌های خاطره‌انگیز و همین طور قرارهای عاشقانه به شمار می‌رود. ضمن اینکه تفریح و گردش در دریاچه چیتگر در هر چهار فصل سال امکان‌پذیر است.



مساحت این دریاچه ۱۳۰ هکتار است و در مجاورت آن ۱۲۰ هکتار مجموعهٔ تفریحی نیز در پهنهٔ خشکی ایجاد شده‌است.دریاچهٔ چیتگر در شمال پارک جنگلی چیتگر قرار گرفته و جنوب دریاچه به بزرگراه شهید همدانی، شمال آن به بزرگراه همت، شرق آن به بزرگراه آزادگان می‌رسد و از غرب به بافت مسکونی منطقهٔ ۲۲ شهرداری تهران محدود می‌باشد. حدود ۸۰ درصد از آب این دریاچه از محل آب رودخانه کن و مابقی از روان آب های حوزه میانی و سطحی منطقه تأمین می شود  و به واسطهٔ سیکل بسته و ایزولهٔ سامانهٔ انتقال آب آن هیچگونه آب دیگری وارد سیلاب‌های فصلی و همچنین تغذیهٔ سفره‌های آب زیرزمینی نمی‌شود.

جزیره تهمادو یا جبرین از جزیره های غیر مسکونی ایرانی در خلیج فارس است. این جزیره در مجاورت سواحل بخش بردخونشهرستان دیر قرار دارد و فاصله حدود13کیلو متری تا  برد خون است 
این جزیره به شکل مستطیل بوده و در موازات ساحل کشیده شده است و دارای طول 12کیلومتری و عرض 5کیلومتر می باشددر شمال تنها 150متر با ساحل فاصله دارد و محیط مناسبی برای تخم گزاری پرستو ها و دیگر پرندگان است . 
اب و هوای این جزیره گرم و مرطوب و در حال حاضر خالی از سکنه است و زیستگاه پرندگان دریایی میباشد این جزیره نام های دیگری هم دارد همچون تهمادو  و تهمادون این جزیره بر اثر فشارهای رسوبی به وجود آمده است. گونه غالب گیاهی در این منطقه درختچه‌های «تهما» و نوعی بوته شور خوراکی به نام «منگک» هستند.روستای برد خون در فاصله دو ساعتی بندر بوشهر قرار دارد. جزیره‌های واقع در برد خون سکنه ندارند و بارزترین خصوصیات این جزایر،
جنس خاک این منطقه قلیایی است و به همین علت گیاهان نمیتوانند مواد مورد نیاز خود را جذب نمایند .کمی رطوبت زمین ،حرارت زیاد هواو کمبود مواد آلی نیز مزید علت شده است.
وجود توده های نمکی سبب شور شدن آبهای روان گردیده است.ناهمواری های این منطقه جز نواحی پست زاگرس جنوبی اند که ارتفاع انها نسبت به زاگرس بلند کمترو قوس و چین ها نیز بسیار ملایم و به تدریجبه طاقدیس و ناودیس ها ختم می شود 
آب و هوای منطقه در بیشتر ایام سال گرم و مرطوب و در زمستان این شهرستان مشابه آ و هوای بهاری استان های سردسیر است.