ایران

بجستان شهری در فاصله ۲۷۸ کیلومتری جنوب غربی مشهد، با مساحتی بالغ بر ۳۷۰۰ کیلومتر مربع است. قدمت بجستان همچون گناباد، احتمالاً به دوره هخامنشی می‌رسد.در تُرفان (چین) کتیبه‌ای به زبان و خط پهلوی کشف شده، که از وجود شخصیتی تاریخی با نام «‌مهر» یاد کرده، و محل درگذشت او را بجستان آورده است. در قرون اولیه اسلامی بجستان مانند گناباد ضمیمه ولایت قهستان، و مدتی ضمیمه نیشابور و گاهی از توابع هرات شمرده می‌شد. یاقوت، بجستان را از قرای نیشابور دانسته است.
در حاشیه شرقی گورستان شهر، مسجدی واقع است که اهالی به این محوطه، صُنعه یا صمعه مزار می‌گویند. که با توجه به نوع استفاده از آن باید همان صومعه یا معبد باشد و گمان می‌رود که این مکان در دوران‌های پیشین، پرستشگاه مهر بوده است

بجستان از یک سو به کویر و از سوی دیگر به ارتفاعات بلند سیاه کوه منتهی می شود. مناطق ییلاقی 'تنگه نسترن، بوستان طبیعی نوبهار، دره آهنگ، باغ سلیمه مزار و سد سریده' به لحاظ رویش لاله های درشت، شقایقهای بهاری، بیدمشکهای زیبا و دو منطقه حفاظت شده 'هلالی و افتخار' با گونه های کم نظیر حیات وحش و نیز کویر زیبای بجستان از جاذبه های گردشگری آن هستند.

بجستان به انارش معروف است ولی این تنها محصولات گیاهی بجستان نیست که مورد توجه گردشگران قرار می گیرد. فصل چیدن انار که به این شهر سفر کردید سعی کنید حتما از جاهای دیدنی بجستان نیز دیدنی کنید.از مهمترین دیدنی های آنجا می توان به کویر بجستان، منطقه حفاظت شده افتخار، مسجد مرندیز، کاروانسرای قاسم آباد و پارک ملی بجستان اشاره نمود. این شهرستان تا چندی نیز جزوی از شهرستان گناباد بود ولی قابلیت های شهری و جاذبه های گردشگری باعث شده به شهرستانی مجزا تبدیل گردد.

روستای ماخونیک با قدمت حدود 300 سال یکی از روستاهای هدف گردشگری است. این روستا به دلیل ویژگی های زیستی و فرهنگی منحصر به فردی که دارد جزو 10 روستای عجیب ایران و یکی از جاهای دیدنی سربیشه بوده، ماخونیک توانسته است علاوه بر گردشگران، نظر پژوهشگران زیادی را نیز به خود جلب نماید. این روستا در شرق استان خراسان جنوبی واقع گردیده و از توابع شهرستان سربیشه است. دلیل اصلی شهرت ماخونیک به مردمان آن بر می گردد. مردمانی که کوتاهی قد، آنها را مشهور کرده است. قد کوتاه مردمان این روستا سبب شده که لی لی پوت لقب گیرند. متوسط قد اهالی روستا حدود 80 تا 120 سانتی متر است.

این روستای دور افتاده و پنهان در میان کوه هایی نزدیکی مرز افغانستان قرار دارد و به همین دلیل اغلب مردمان آن افغانستانی هستند؛ مردم این روستا چندین قرن پیش از افغانستان کوچ کردند و این محل را که تنها نیم ساعت تا کشورشان فاصله دارد برای زندگی انتخاب نمودند. گفته می شود اهالی روستا در ابتدا کوچ نشین بوده و به شغل دامداری مشغول بودند اما بعد از مدتی این مکان را برای زندگی خود انتخاب کردند. مردمان مذهبی این روستا از مسلمانان اهل تسنن هستند که به زبان فارسی و با لهجه محلی تکلم می کنند.
در این روستا چندین مکان تاریخی وجود دارد که بازدید از آن ها برای گردشگران جالب به نظر می آید؛ این مکان ها عبارتند از: سنگ سیاه، منزل سرگردونی، بنای برج و قلعه تاریخی روستا، نادر مرده و برج گل انجیر. از برج سنگی روستا که در ارتفاعات بالا قرار دارد، در گذشته برای دیده بانی استفاده می کردند تا در صورت بروز مشکلات احتمالی به اهالی اطلاع دهند. افزون بر این مکان ها، تماشای مراسم هایی که در این روستا انجام می شود هم جذابیت های خاص خودش را دارد که پیشنهاد می کنیم از دست ندهید.
یکی از عمده نشانه‌های فرهنگی روستای ماخونیک، مسکن است که در نوع خود جالب و قابل توجه است، چراکه بافت مسکونی روستا در دامنه‌ی تپه و خانه‌ها به طور فشرده به هم و در گودی زمین ساخته شده اند. کف خانه‌ها حدود یک متر از سطح زمین پایین تر است و دارای یک درب کوتاه از تنه‌ی درختان است. باید برای رفتن به داخل خانه دولا شده و به زحمت وارد خانه شد و اغلب یکی دو پله، درگاهی را به کف خانه متصل می‌کند.